همه ما از این آدم ها در زندگیمان داریم ... 

آدمهایی که الکی و تکراری حالتان را می پرسند ... 

که آخرِ تلفن آدرس فلان جا و تلفن فلان دوست را می گیرند و خلاصه دلیل الو گفتنشان خودِ خودت نیستی هم هستند !

اما من عاشق آنهایی هستم که شاید ماهی یکبار اسمشان روی موبایلت می افتد ! 

اما وقتی اسمش را روی صفحه تلفنت می بینی ، خیالت از زندگی جمع می شود ...

آنهایی که عمقشان با تو معلوم است!

آنهایی که قرار نیست بابتِ احوال نپرسیدن ها سوال پیچت کنند ، آنهایی که وقتی بعداز هر چند وقت که باشد وقتی می گویی الو این را نمی شنوی :

نباید یه حالی بپرسی !

آنها می گویند : گفتم حالت رو بپرسم ...